صـــبا

حال که این مطلب را می‌نویسم، ساعت 2:10 نیمه شب است. نور صفحه لپ‌تاپ تنها نوری است که داخل اتاق روشن است و جوری که پایین‌ترین حالت نور صفحه هم در مدت طولانی چشم را اذیت می‌کند. صدای آوازی از سوی همسایه‌ می‌آید که احتمالا از سوی کارگرهای افغان‌ ساختمان نیمه کاره کنارمان باشد. آوازی که شبیه آوازهای دشتی اهالی روستاها است. آواز حزن زیادی دارد و شبیه شیون و فغان است. تا حالا این آواز را از همسایه نشنیدم.